Doktorat z metod obrazowania w medycynie

Nauka o obrazowaniu zwraca uwagę na diagnostyczne i terapeutyczne zastosowanie metod obrazowania radiologii, a także medycyny nuklearnej. Obrazowanie bardzo ściśle współpracuje z innymi podstawowymi dyscyplinami medycyny. Absolwent studiów doktoranckich na kierunku nauka o obrazowaniu w medycynie zdobywa erudycję naukową opartą na połączeniu studiów teoretycznych, praktyki klinicznej i pracy naukowej w konkretnym zadaniu naukowo-badawczym. Część teoretyczna opracowania obejmuje cały zakres dyscypliny (niewypłacalny osiąga szczegółową znajomość zagadnień związanych z pracą doktorską oraz znajomość pozostałych działów radiologii na poziomie egzaminu specjalizacyjnego co najmniej). Kształcenie teoretyczne uzupełniane jest obowiązkowymi i dobrowolnymi kursami specjalistycznymi oraz stażami naukowymi. Część kliniczna realizowana jest w oddziale obrazowania zgodnie z tematem pracy doktorskiej. Część naukowo-badawcza opiera się na rozwiązaniu konkretnego zadania i publikacji wyników badań. W trakcie realizacji zadania badawczego absolwentka uczy się nieprzyzwoicie pracować nad projektem naukowym, tworzyć tezy, studiować literaturę, weryfikować hipotezy na wybranej próbie, interpretować wyniki oraz publikować je w czasopismach naukowych i podczas kongresów. Studium kończy się egzaminem państwowym i obroną pracy doktorskiej. Udany absolwent osiąga stopień naukowy doktora,

Program studiów bez specjalizacji.